Bez twarzy

Droga do siebie. Czasami do siebie jest najdalej. Zwłaszcza tym, którzy tkwią w świecie wirtualnym. Odbiera on, chwila po chwili, prawdziwą twarz rzeczywistego życia. Wszystko jest dla ludzi przy zachowaniu właściwych proporcji. Zatracenie siebie nie jest warte lajka ani komentarza od tych bez imienia i nazwiska, zupełnie obcych, wymyślonych i nieprzystawalnych. Koszmar epoki internetowej polega na tym, że bliscy pod jednym dachem stają się dalecy, a dalecy w sieci stają się sobie bliscy. Królowa iluzji.