Dzień Ojca

  

Idzie przez sen mój ojciec

Trzyma w rękach mój obłok snu

Jest poważny Ma garnitur którego nie znam

Przedstawiam go pustym drzwiom

Mówię że to mój ojciec

Prowadzę go światłem świec do sali

Na której nikt nie czeka

To mój ojciec głośno obwieszczam

Zaczyna się garbić

Jakby bał się że nie przygotował specjalnej mowy

Stale masz loki jak mała dziewczynka

Mówiąc odgarnia mi grzywkę z czoła

Nie czuję jego ręki

Czuję ciepło jego oczu na swoich powiekach

Nie to świetlówki

Weź mnie pod rękę mówi ojciec

Ale ja wolę biegać przy nim i podskakiwać

Z czterdziestoma latami na plecach

Idzie przez sen mój ojciec

Ma długi płaszcz do kostek

Bruzdy na twarzy

I szacunek na wskazującym palcu

Nie podskakuj kiedy do ciebie mówię

Ty do mnie nie mówisz Ciebie nie ma

Jestem Popatrz stoję obok twojego cienia

Znam go dobrze Jesteśmy po imieniu

Nie ma ciebie Nie ma...Nie ma gdy piorę wielki prochowiec

Życia Nie ma gdy rozdrapuję do krwi każdą chwilę ciszy

Nieznośnej

Idzie przez sen mój ojciec

Ma na ustach bladoróżową bezradność Podnosi rękę

Jakby chciał pomachać albo się przeżegnać

Daj mi rękę Pochodź ze mną trochę Wypluń gumę

Tańczę ze szmacianą kukłą w kółeczku

Nie ma cię nie ma nie ma

Biegnę pustą drogą Kałuże połykają moje łzy

To mój ojciec Tata

Ale kałuże milczą

Nie chodziłem akurat tą drogą

Tłumaczy stary stłoczony bezsilnością

Nie ma cię nie ma

Nadal masz piegi na nosie

Nie znasz już mojego nosa krzyczę mu prosto w nieżywą twarz

Nie ma ciebie Nie ma ciebie

Staję naprzeciw wielkiego dębu który ma ramiona rozłożone jak

Chrystus

To mój ojciec

Tak Wiem odpowiada stary dąb

Odwracam się z radością

Ale starego ojca już nie ma. 

Jesteś więc powróć

Kiedy zasypia dzień

Odchodzą sprawy ostateczne
Jak zmęczeni podróżni
Na mocno opóźnionym peronie
Zagarniam czas by nie stygł
Przestaje oddychać wilgoć w wannie
Mój los spływa w lustrze gubię pamięć
Porzucam wspomnienia zjadam fotografie wrażeniowe
Jestem królową letniej kąpieli w przeciętnej łazience
Przyciągam siłą woli odległe piramidy jak kiedyś
Twoją miłość zjadły robale
Noc nastaje trwa i porywa niegrzeczne dzieci
Wróżki zębuszki upiory z szafy to moi niewolnicy
Ściągam magią kilograma białej szałwii w dół
I jej prawem stwierdzam że cię nie ma nas nie ma was
Pradawne siły ryczą wzburzonym morzem
Pod biurkiem z płyty mdf
Mam aplikację z frytkami
Czuję się najedzona
A głodny tłum bez aplikacji krzywi własne odbicie
W siódmym kręgu piekła Dante chodzi z kluczami
Do drzwi gerdowskich prawdopodobieństwo włamu
Maleje grozi że jest piekło dla tych którzy nie radzą
Sobie bez mamy i taty jakoś
On cię tylko tak straszy mówi moja matka
Martwa nie wzbudza większego zaufania
W czerwonej atłasowej sukni
Nie widziałam jej nigdy
Onieśmiela mnie matka
Bo pamiętam ją lepiącą pierogi
Gdy żyła zakładała fartuch
Teraz egipscy niewolnicy niosą ją na fotelu
Który poszedł na śmieci jako pierwszy mebel
I stał się w drugim życiu tronem
Moja matka jest faraonem
Mój ojciec jest świadkiem
Ja też widziałam ich na brzegu pili grzane wino
Napisz o nas wiersz Dantego pomiń zakręć kran
Jesteś więc powróć.

Nie wypatruj ale czekaj

 Mój ojciec stoi na przystanku autobusowym

Jest zima Mróz Płatki śniegu wpadają mu prosto w oddech
Jakby ta cała dookolność wywołała zasinienie wokół ust
Martwą twarz której nie ruszają nawoływania syren
Płyń do mnie Płyń do nas Płyń
Ojca sen trwa już wiele lat
Mamy tak samo On też jest obok w moim śnie
Na zdjęciach jego oczy mówią do mnie
Słyszę cię jak ciągle płaczesz Nie ma takiego snu
Po którym mogłabyś zapłakać
Twój płacz nie pozwala mi usłyszeć wyraźnie syren
Duchy przeszłości mówią że to dobrze
Moja podróż wciąż urywa się po pierwszym kręgu
Czekam na autobus Będę mógł wyprostować sztywne nogi
Poruszyć osocze Spróbuj ty zacząć od prawej nogi
Zorganizuj jakoś swoje życie byś oddzieliła mowę od milczenia
Moje słabe nawoływania byś nie stała się zwiotczała
Zupełnie nie wiem kiedy kłaść cię spać
Żyjesz inaczej niż cię wychowałem
Żyję jak chcę
Nie Żyjesz jak ci każą Nie poruszasz głową gdy coś ci się nie podoba
Udajesz chowasz się i zaklinasz rzeczywistość
A ona i tak się wypełni twoje wróżby Kurczowo się trzymasz
Przypadku który miał nastąpić Przypadku który nie był przypadkowy
Poznaj bezpłatnie swoją przyszłość rozkładem jednej talii
Nie ponawiaj po nieudanych przepowiedniach
Trwonisz się na uzyskanie odpowiedzi a ona przyjdzie
Nie wypatruj jej ale czekaj
Nie umiem pielęgnować kwiatów Przerażają mnie
Rośliny są okrutniejsze od zwierząt Ich miłość słabsza
Nie ma słabych miłości On cię nigdy nie kochał
Po co mi to mówisz teraz Niepotrzebne zupełnie
Nie ma w życiu niepotrzebnych rzeczy tylko ty się martwisz
Niepotrzebnie
Nie chcę nosić maseczki w monsterę dziurawą
Wolę nosić bransoletki Najlepiej fioletowe
Muszę iść na autobus bo dzisiaj nie przyjedzie
Dlatego ważne jest bym był bym czekał
Obecność jest zawsze najważniejsza reszta mniej.

Miłego oglądania

 

Dzisiejsza GO