Post z płetwą

Pozdrawiam gorąco :)

Pomarańcze

Seans

Dostałam bon rabatowy na moją duszę

Tak mi się wydawało

Dopóki nie odkryłam że to chwyt marketingowy

Zlot czarownic polujących na moje przyszłe bliżej nieba

Taką trąba powietrzna znalezienia się w nieodpowiednim czasie

Progresji

I mocnym pociągnięciem czerwonego paznokcia

Po rozgrzanej świecy Już nigdy nie przeczytam mojej historii do końca

Mojego do nieba wołania Mojego krzyku w bolesny blat ziemi

Jestem ostatnim poetą którego podejrzewać można o parodię

A na twarzach widzę pół przyklejonego uśmiechu

Kto by widział twarze w gęstej brunatnej ścianie

Zostaje mi tylko nie wrócić do serca narracji Po wojnie

Kalecy wyrywają mi papier z drukarki

Albo mój wiersz albo ktoś nie odzyska wzroku

Na ścianach pucharu spływa żałoba

Usta już nie wilgotnieją

Piersi rozrywa pokusa zbadania anioła

Pani nie ma z realizmem nic wspólnego

Do tego trzeba być psychologiem klinicznym

I mieć 35 lat stażu

Drzwi klatki są już od dawna otwarte

Zawsze były

Ma pani syndrom wyuczonej bezradności

Proszę się poczęstować cukierkiem

Jest dobry bo ma orzech laskowy w środku

Niech pani zostawi religię Kościół jest po to by za mordę wszystko trzymać

Prawo do szczęścia to jeszcze nie hedonizm

I pani je ma Proszę spokojnie sobie palić

Ja też zapalę i razem sobie będziemy palić

Jak panią znów ogarną te nastroje To proszę przyjść Sobie zapalimy

I proszę głośno obiecać że już się więcej pani nie potnie

Ale głośno tak żebym usłyszał Jak pani może pić kawę bez cukru

Co pani sądzi o ideologii lansowanej pod nazwą socjalistycznego realizmu

Mnie uczono rzetelnej psychologii i miałem praktyki twarde jak cycki osiemnastolatki

Lubi pani seks rano czy wieczorem jakie ma pani fantazje

Ja bym na pani miejscu z matką nie rozmawiał

W ogóle na pani miejscu to ja bym sobie już dawno w łeb strzelił co ja mówię

Seks woli pani w ubraniu czy całkiem rozebrana

Ja się rozebrany czuję jakiś odkryty Płaczę przed pacjentką Nigdy mi się to nie zdarza

Ja w seksie wolę być zdominowany wyobraźnia przedniego gatunku

Moja praca jest moją chorobą jest praca

Ale nie targnie się na siebie dziewczyna więcej Totalitaryzm męskiego wzwodu

Ogarnął te kolorowe szmatławce i dziewuchy nas mają za koguty

Kiedy pani zaczęła miesiączkować

Z czym kojarzy się pani menstruacja

Czasami trzeba wyrwać się z domu pójść na jakiś recital

Nie mówię o medialnym zgiełku może łyżeczkę cukru jednak

Nie

Literatura woli miłość i kochanków

Więc można to przenieść na życie gdy kocha się tak literaturę

Chociaż ostatnie słowo nie musi być ważne

Jakby na to nie patrzeć nie chciałbym być na pani miejscu

Jaki rozmiar stanika pani nosi

Mam swoją teorię na temat biustu i kondycji psychicznej

To działa

Duży się pani trafił orzech laskowy

Wracając do tych czarownic ja nigdy nie wiem kiedy pani pisze na jawie

Śni improwizuje ironizuje jakby podmiot wierszy nie umiał mówić zwyczajnie.

Baribum

Jak tylko zamykasz oczy
Jak tylko sen cię pod brodą głaszcze
Jak ściany robią się ciasne i pełne nowych lokatorów
Ja przysyłam do ciebie wielkiego wilczura
Baribuma
I ten Baribum się tobą opiekuje
I wierz mi Pilnuje żeby ci ze ścian nie przegryźli
Twoich pięknych artystycznych rąk w przegubach
Mówiąc to ojciec miesza zamaszyście pepsi
By nie było w niej bąbelków Bo to mu szkodzi na wątrobę
Ściera pot wraz z uśmiechem z martwej twarzy
Jego nieżyjące od kilkudziesięciu lat oczy
Nadal błyszczą jak u pluszowego misia
Tato jesteś podobny do misia Szybko umrę
Przerywa nerwowo Mam słabe serce
Pójdziesz wtedy do sklepu kupisz sobie misia
Nazwiesz go tate i od tej pory ja w nim będę
Nie umrzesz
Umrę pewnie że umrę
Nie umrzesz misie nie umierają
Jesteś moją pluszową nadzieją Przytulam się do ciebie
Śpiewem ptasim chmurą kremową
Światłem girland kwiecia Śmierć nie jest końcem
Kiedy dorośniesz i wyrzucisz już misia
Będę odwiedzał cię sufitem chodząc załamaniem
Mroku i brzasku Będę nutą w naszych ulubionych piosenkach
Tumbala, tumbala, tumbalalayka
Tumbala, tumbala, tumbalalayka
Śmierć nie jest niczym złym Przysięgam że będę zawsze w tej piosence
Jak twoja babka pradziadowie
I w tobie będzie grać
Tumbala, tumbala, tumbalalayka
Tumbalalayka, shpil balalayka
Tumbalalayka, freylech zol zayn
I ty powiesz komuś Kto w tym czasie przy tobie będzie
Mężczyźnie dziecku kotu
To ulubiona piosenka mojego taty
Mojej krwi Moich przeklętych przez świat więzów
Rąk do snu mnie tulących
Które będą teraz Panu grać na cytrze i na lirze
A ty będziesz zlizywać naszej pamięci kamienie
W literach oczy swe przeglądać Literami świat oplatać Litery o sens pytać
W zapachu starej szafy z wahającymi drzwiami
Schronisz nasze wspomnienie Ożywisz moje serce struną śpiewu
Tumbalala, tumbala, tumbalalayka
Tumbala, tumbala, tumbalalayka
I ja to usłyszę i to będzie taki nasz znak
Taka tajemnica
Że pamiętasz o mnie i ja cię słyszę
Podziękuj Bogu za tajemnicę
Za szabasowe świece których blask
Wykrzywił niemieckie twarze w mayn shtetele Płońsk
Nad którym moja matka nadal na obłoku śpiewa
Tumbalalayka, shpil balalayka
Tumbalalayka, freylech zol zayn
Masz jej głos i pierścionek
Klękasz w tej chwili i dziękujesz Bogu za wszystko
Nie płacz tylko klękaj
A ty wiesz ile ja się nachodziłem po lesie zanim znalazłem Baribuma
On jest królem tego lasu i ma syna
Małego burego szczeniaka
Jak Baribum będzie miał ważną naradę Zakupy w samie
To wtedy będzie cię pilnował mały szczeniaczek
Jak ta karetka wolno jedzie
Jeszcze mógłbym troszkę pożyć Sandałki nowe bym ci kupił
Piękne olsztyńskie jeziora Zaskoczona śmierć
Zapachem rosołu w kuchni
Tato nie zostawiaj mnie Zostań
Tumbala, tumbala, tumbalalayka

Tumbalalayka, tate, tumbalalayka
Tate, tumbalala
Tumbala, tate
Tate, tumbalalayka
Layla tow.

________________________________________________


W utworze wykorzystano fragmenty pieśni ludowej w języku jidysz Tumbalalayka, zamieszczonej w Shalom. Yiddish songs. André Ochodlo, Gdańsk 2000.

Gusła

Otworzył drzwi i uwolnił kobietę
Ognie miłości
Okazały się sztuczne
A temat chtoniczny
Wolność więcej niż słowem
W pewnym sensie spełnił funkcję sakralną
W jakimś znaczeniu ona wypełniła kult religijny
Oboje do dzisiaj spotykają na ulicach kobiety
Z włosami białymi jak mleko 
Z niewidzącymi jej i jego oczami.

List do Ojca

Kochany Tato

Ostatnio wypatrywałam Twego ducha w płomieniu

Ale znów muszę przyjąć za wiarę że gdzieś jesteś

Mgła oczary opary Tylko wyłania się strach nie odpowiedź

Teraz jest powrót do Żydów i płyt winylowych

Więc byłbyś jak najbardziej na czasie

Nie ma jednak przyjaźni

Zastąpiła je sieć kontaktów

Zamiast rozmów po sam sufit z Jurkiem

Miałbyś komentarze pod postem

Ale liczne i miłe

Te niemiłe mógłbyś skasować

Większość doszukuje się korzeni żydowskich

Wątpię czy chcieliby jako ostatni gasić światło

Myślałam o wersji instrumentalnej tego listu

I żałuję że nie umiem grać jak Mama i Marek

Niewyrażalny ból zawsze pochłonie nuta

A ja muszę stać nad plasteliną słów

Gdybym mogła Cię zobaczyć choć przez chwilę

Przeszłabym na kolanach pół miasta

I choć mam ustawione usuwanie zbędnych plików

Brak mi tej nieskalanej czystości by odebrać Twój przekaz

Medytacje mi nie służą Rysowanie nuży

Po dłuższym czasie nie odnajduję tego koloru

Całkowita rezygnacja z siebie całkowicie mnie załatwiła

Mama chciała jeszcze pożyć ale umarła

Marek tęsknił za żoną więc umarł

Nadal się oburzam na rysy na talerzu

Brak szacunku do starców i kalek

Ostatnie łyżwy jakie miałam to te kupione przez Ciebie

Psycholog radził opisywanie stanów wylewanie emocji

Gówno to daje

Niszczę się i kurzę jak stary mebel

Mąż wymienił mnie na nowszy model

Pies go jebał

Ale za to są promocje i można wiele rzeczy dostać w prezencie

Jak się ma kasę

Jak nie lepiej szybciej umrzeć

Twoja śmierć mnie nie ukształtowała ani nie wzmocniła

Dalej płaczę gdy widzę stare siwe świnki morskie

Łyse psy które wczoraj były szczeniakami

Pomyślałam że do Ciebie napiszę Będzie w pytkę

Bo odkąd umarłeś nie mamy w ogóle ze sobą kontaktu

Pomyślisz jeszcze że się obraziłam albo stroję focha

Rulez Komunalny 1 listopada

Ale lepiej mówić że się jest antysystemowcem

To nieprawda że jest jeden mężczyzna i jedna kobieta

Ta cała bajka że z jego żebra

Szklanka do połowy i od połowy

Szukaj a znajdziesz Kto rano wstaje Jest hipsteryzm

Co roku drzewa przestają dla nas oddychać

I rośnie liczba skorygowanych powiek

O Powstaniu Warszawskim myśli się inaczej niż mówiłeś

Stosuje się kuracje z mocznikiem na skórę bez życia

Na macewach powstało boisko szkolne

Las samobójców jest nawet w parkach i na podwórkach

Średniowieczne memy

Nie epistolografia

Potencjał ukryty Dalej mam znamię po Tobie na ramieniu.

Amadeusz...

Gruby ptasznik obżera się własnym

Nieogolonym ciałem

Słodka zapłata dla ciebie

Amadeusz Amadeusz

Wcześniej oddał należny hołd

Kobiecie upadłej

Przeklęta przeklęła pustą ulicę

Zobaczyła jej własną alienację

Wyobcowanie we własnym ciele

Przez ciało ulicy

Otwartość ciała paradoksu samotności

Ulicy boleśniej uwierającej

W metafizykę kobiety pająka

Taka zapłata za to że o tobie myślę

Amadeusz Amadeusz.