Absurd jest kluczem do zrozumienia rzeczywistości. Przestrzeń znajduje sobie sam. Nie pyta, czy się klika, bo nie kieruje się pytaniami. Jest wymagający i niedostosowany do płaskich powierzchni. Potrzebuje obycia i wiedzy, używa inteligencji, by uzyskać chirurgiczną precyzję. Doskonale pływa w odmiennych stanach świadomości. Sprawdza się w didaskaliach. Przekleństwo monolitu i monochromatycznej wyobraźni.
