Impresja liryczna jest wtedy
Gdy mówi się półprawdę
I wsiada do samochodu bez kluczyków
Ale odsłonięta połowicznie nagość
Może mieć zmysły wszystkie zmieszane
Z magią szaty Czerwonego tiulu
Naśladującego trzepot rajskich piór
Z ciężkim zapachem piżmowej tajemnicy
Gardłowe osadzające się na meblach
Słowa z lekką seksowną chrypką
Kojarzącą się wyłącznie z prześcieradłem
Mistrzowsko stopniowane napięcie
W pokrytym śliną i dreszczem nastroju
Nie chcę mówić co będzie dalej
To tylko impresja liryczna.
