Jeżeli ktoś myśli, że literą bardziej mnie pozna to znaczy, że w ogóle mnie nie zna. Reglamentacja siebie, czy też świat się rozmazuje od skapującego deszczu słów? Przestrzeń nas buntuje przeciw sobie; niezależnie od tego, czy jest to kartka czy ekran.
Każdy człowiek jest piękny, tylko musi znaleźć właściwe lustro czyli oczy, w których się taki przejrzy. Nie ma czasu straconego. Jest tylko czas dokonany. Spotykamy na swej drodze ludzi, dzięki którym i poprzez których uczymy się siebie, poznajemy siebie, słyszymy swój wewnętrzny głos jako myśl o kimś, o sobie. Gdyby nie konkretni ludzie na naszej drodze, byłaby tylko ściana. Drzwi na zawsze pozostałyby zamknięte. Poznanie siebie zajmuje nam w końcu całe życie, chociaż odpowiedzi dźwigamy na własnych plecach. Sporo tego jest.
